கவிதை

தேயாத வானம் தெளிவான நன்னீர் தேறி வரும் பல்கலையின் ஞானம் ஓயாத உழைப்பு உற்சாகத்துள்ளல் ஊற்றி வைத்த உறை மோரின் குளுமை சாயாத பணிகள் சத்தான சேவை சமுதாயம் மொழியினம் என்று காயாத தென்னாட்டு கங்கை போல் ஆனான் காட்டுகிற பேருழைப்புச் சான்றான் ... எளிதாக இல்லை எதுவுமே அங்கே ஏராளம் தொல்லைகள் கண்டான் முளைவிட்டபோது முன்வந்து கற்கத் தடைபட்டத் தடைகளை வென்றான் முழுதாகச் சாதி முற்றான போது மூண்டெழுந்...

மலர் பூத்த வனமதில் மங்கையவள் மனம்!! மயக்கும் மாலைப் பொழுதில் பெருமகிழ்ச்சிதனைகண்டாளோ? கையில் ஓர் வீணை!! இசைப்பதோ ஓர் இனிய ராகம்!!! மயிலினமே மயக்கம் கண்டு ஆடற்கலை தனை மறந்தனவோ? அழகு மலர்கள் ஆங்கே தலையாட்டி ரசித்திடவே...... சோலை எங்குமே சுகம் சுகமே....... மனம் முழுதுமே ரீங்காரமே........ சற்றும் சூழலும் பார்க்கும் இடமெல்லாம் ஆனந்தம் ஆனந்தமே!! இறை தந்த இனிமை இதே......இதே...... இதமாய் மனம் மகிழ்ந்திடுதே...... எத்தனை கோடி இன்பங்கள்...

ஒரு தேவதை சித்திரவதை செய்யப்பட்டிருக்கிறாள்... பெரிய மனிதர்கள் தேசம் கொடிய மிருகங்களின் காடாகி இருக்கிறது... ஒரு மலரின் முகத்தைச் சிதைத்து இருக்கிறார்கள்... அவர்கள் முகக்கட்டையையும் கொஞ்சம் பெயர்த்து விடுங்கள் ... தாடை எலும்புகளும் கழுத்தும் தாறுமாறாக உடைக்கப்பட்டிருக்கிறதாம்.. அவர்களுக்கும் அப்படியே செய்யுங்கள்... 95 டிகிரி கோணத்தில் கால் வளைத்து ஒடித்திருக்கிறார்கள்... அவர்களுக்கும் அப்படியே ... முழுவதுமாக முடியவில்லை என்றால் ஒரு 75 கோணத்திற்காவது ஒடித்து விடுங்கள்... 150 மில்லி விந்தணு...

பூக்களின்‌ அழகென்ன புன்னகையின் நிறமென்ன பாக்களின் வழியென்ன பரம்பொருளின் இடமென்ன கற்றறிந்தார் கர்வமின்றி விளங்குகின்ற நற்றவரின் நாக்கினிலே நடமாடும் நாயகனே.. ஏழ்மையிலும் கடமை செய்து எவருக்கும் தீங்கென்னா மாமனதில் இருக்கின்றாய். பெற்றோர்கள் படும்துயரம் அறிந்து அவர்களுக்கே தொண்டு செய்யும் பிள்ளைகளின் மனதினிலே அமர்ந்திட்டாய். உண்மையாய் நடக்கின்ற உத்தமர்கள் வாழ்க்கையினை உயர்த்திடும் வழியானாய்.. நல்லவர்க்கே நட்பானாய்.. அல்லார்க்கும் அருள்கின்ற ஆதரவாய் இருப்பவனும் நீயேதான். ஜெயமணியன்....

இயற்கை சீறும்போது அதன் இன்னொருபுறம் வியந்து பார்க்கிறது... இடருற்றவருக்கு வேறொரு கரம் தந்து இனிய செய்கிறது.... மானும் மாடும் மரமும் காடும் யானையும் எருதும் இனிய நட்புறவாகின்றன... பூவும் பொழுதுமான புண்ணியங்கள் பொட்டெனப் போகின்ற பொழுதுகள் ... காக்கும் இயற்கைக் கரம் கடுமையாகின்ற வேளைகள் ... கதியற்று நிற்கும் கலங்கியவர்கள் விழிகளின் கண்ணீர் காயவிட்டப் போதுகளில் எல்லாம் மனிதன் கையறு நிலையில் நிற்கிறான்... காலறுந்து போனது போல் கதறுகிறான் ......

சுதந்திரமாம்.. சுதந்திரம் சோக்காளிக்கு விளம்பரம் ஏழைக்கேது சுதந்திரம் இயலாமைதான் நிரந்தரம் பொய்யும் புரட்டும் கலப்படம் பொதுவில் நில்லா சுதந்திரம் வாயும் பேச்சும் பொய்யிடம் வருமானங்கள் காசிடம் ஊரு பேச உறங்கலில் உயர்வுகளோ தாழ்மையில் கவலையில்லார் வரவிலே நாடு முழுக்க கீழ்நிலையில்.. இருந்ததெல்லாம் போனது இருப்புகளோ காலினில் வளமையென்ற பேச்சிலே வரிகள் தானே காய்ச்சலில்.. இருப்பவரை சுரண்டியே ஏழையாக்கும் முயற்சிகள்?! இல்லாதவர் பேசவே அடிக்கும் நடிப்பு கூத்துகள் வாழ ஒரு வழியில்லே...

எனக்குப் பின்னால் மலைபோல் தெரிவது மலையல்ல பதப்படுத்தப்பட்ட துபாயின் கழிவுகளை ஊருக்கு வெளியே கொட்டி மண்ணிட்டு மூடிய குப்பைமேடு இதில் துர்நாற்றம் இல்லை; சுகாதாரக் கேடு இல்லை; சுற்றுச்சூழல் மாசு இல்லை; நாளை மக்கிய பிறகு தாவர எருவாகும் சாத்தியங்கள் உண்டு வெளிநாடு செல்லும் அமைச்சர்களும் அதிகாரிகளும் இதுபோன்ற உருப்படியான திட்டங்கள் கண்டு உள்நாட்டில் செயல்படுத்துங்களப்பா - வைரமுத்து...

அவள் அஹிம்சையின் ஒரு பெயர் அக்கினிக்கு மறுபெயர் பூ போலும் சிரிப்பாள் பூகம்பமாகவும் வெடிப்பாள்... வீட்டுக்கு மட்டுமின்றி நாட்டுக்கும் அவள் தான் நல்ல நம்பிக்கை ... நமக்கு முன்னிருந்தோ பின்னிருந்தோ நம்மை இயக்கும் ஒரு பெருங்கை... அவள் எடுக்கும் அவதாரங்கள் அநேகம்... அத்தனையும் காட்டுவது பாசம் மிக்க குடும்பத்தின் சினேகம்.... ஒரு முகம் காட்டும் பன்முகம் ... விளக்குத் திரி போல் அனைவருக்கும் நன்முகம்... தனக்கு மட்டுமின்றி கணவனுக்கும் குடும்பத்துக்கும்...

இன்றைய விடியல் அரசுக்கு அவர்தான் ஒளிக்கதிர்... உழைத்து முடித்தவர்க்கும் புதிய உற்சாகம் ... குடிசைகளைக் கோட்டையை நோக்கித் திருப்பிய குதூகலம் ... மிடிமைப்பட்டவர்க்கான மீட்சி அரசியல்... பெயர் தெரியாத ஒரு பழங்கிராமத்தின் ஒற்றைப்புள்ளிதான்... ஆனால் இந்திய அரசியல் வரைபடத்தில் அவர்தான் அதிகக் கோலங்களை வரைந்தார்.. சமக்கிருதம் கலந்த அன்றைய தமிழுக்கு அவர்தான் சத்துணவு தந்தார்...அதை நாடகமாகவும் திரைக்கதை வசனங்களாகவும் ஊட்டியும் தீட்டியும் உயிர்பெற வைத்தார்... பெரியார் அண்ணாவுக்குச் சீடர்தான்...எனினும் இருவரையும்...

தேசத்திற்கு தப்பிட்டவர்கள் மத்தியில் சுதந்திர வேட்கை எனும் உப்பிட்டவன் இவன்... துப்பு கெட்டவர்கள் மத்தியில் தேசத்தை உயிருக்கு மேலாக ஒப்பிட்டவன் இவன்... திப்பு - மனிதர்களில் ஒரு புனிதன்.. மன்னர்களில் ஒரு மாமணி.... வீரத்தால் சிறந்தவன் - நெஞ்சின் ஈரத்தால் நிறைந்தவன்... அடுத்தவர்க்கு உதவும் - உப காரத்தால் இனித்தவன் - எதிரிகளை மேல் கொண்ட காரத்தால் தனித்தவன்.... தேசத்தை நேசிப்போர்க்கு திப்புவின் வீரம் பிடிக்கும்... பிடிக்காதவர்க்குத்தான் உள்ளமெல்லாம் அரிக்கும்.......