archiveகமலி ஆனந்த்

எப்போதும் போல அந்த அரசனுக்கு அன்று அதிகாலையும் கனவு வந்தது. ஒளி மிகுந்த முகத்தையுடைய சிறுபாலகன் அரசனுக்கு ஒரு பூமாலை அளிக்கிறான். பூக்கள் தங்கம் போல மின்னுகின்றன. ஏனோ எதுகிடைத்தாலும் அனந்தனுக்கு அர்ப்பணிக்கும் அவனுக்கு அந்த மாலையை தானே போட்டுக்கொள்ளவேண்டும் என ஆர்வம் அதிகரிக்கிறது. தன்னைத்தானே சமன் செய்துகொண்டு தலையை உலுக்கவே சட்டென விழிப்புத்தட்டி விடுகிறது. விடிதலுக்கான முஸ்தீபுகளில் அந்த அரண்மனை இருக்கிறது. அகில் புகையிட்டும் பள்ளியறைக் கதவின் முன்னால்...