archiveஒளிராத விண்மீன்கள்

அடுத்த நாள் காலை திருமணம் இன்று இரவு முழுவதும் தூக்கம் வராமல் ஒருவித அச்ச உணர்வுடன் அமைதியாகப் படுத்திருந்தான் செழியன். மனைவி உறங்கிக் கொண்டிருக்கும்போது அவள் முகத்தை பார்க்கும் அவன் மனதுக்குள் குற்ற உணர்வு ஏற்படுகிறது. இருப்பினும் தான் செய்வது சரி என்று அவனே சமாதானம் செய்து கொள்கிறான். அப்படியே அதிகாலை விடிய குளித்து முடித்துவிட்டு தயார் செய்த பெட்டியை எடுத்துக்கொண்டு "நேரமாகிறது நான் கிளம்புகிறேன். நான் திரும்பி வர...

எப்பொழுதும் வேலை முடிந்ததும் சீக்கிரமாக வந்து மகளுடன் நேரத்தைக் கழிக்கும் செழியன் சிறிது நாட்களாக கார்குழலி உடன் நேரத்தை செலவிட்டான். வீட்டிற்கு தாமதமாக செல்ல ஆரம்பித்தான். தேவியுடனும் பேசுவது குறைகிறது. செழியனிடம் சென்று தேவி பேசுகிறாள். "நான் உங்களுடன் சிறிது நேரம் பேச வேண்டும். ஏன் எப்பொழுதெல்லாம் தாமதமாக வருகிறீர்கள்??? வந்தாலும் என்னிடம் நீங்கள் அவ்வளவாக பேசுவது இல்லை??? எதனால் இந்த மாற்றம்??? என் மீது ஏதேனும் தவறு இருந்தால்...

அதிகாலையிலேயே எழுந்த செழியன் குளித்துவிட்டு தன் தாத்தா ,பாட்டியின் புகைப்படத்தின் அருகே சென்று வணங்கினான். தனது தாய் தந்தை அருகே சென்று எழுந்து நிற்க சொல்கிறான் பின்பு ஆசீர்வாதம் வாங்குகிறான். தனது மனைவியிடம் "என் மகள் எனக்கு மிகவும் ராசி ஆனவள். அவளால் தான் எனக்கு இந்த வேலை கிடைத்துள்ளது. நீ அவளை எப்பொழுதும் பத்திரமாக பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும்" என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்புகிறான். முதல்நாள் பணியில் சேர அலுவலகத்தை...

தேர்வை முடித்து விட்டு அன்று இரவு வீடு திரும்பிய செழியன் தனது குழந்தையை தேட லக்ஷ்மியோ அவர்கள் இருவரும் உள்ளே உறங்குகிறார்கள். "வெளியே காலையில் இருந்து வரவில்லை. " "என்ன காலையில் இருந்து இருவரும் வெளியே வரவில்லையா???" "நீங்கள் ஏதும் பார்க்க மாட்டீர்களா???" "நாங்கள் பார்த்துக் கொண்டு தான் இருந்தோம் எங்களிடம் இருந்த குழந்தையை உன் மனைவிதான் எடுத்துக்கொண்டு அவளது அறைக்குள் சென்று விட்டாள்." "இருங்கள் நான் போய் என்னவென்று...

அடுத்த நாள் காலை நேரமாக எழுந்து செழியன் நேர்முகத் தேர்வுக்காக தயாராகிக் கொண்டிருக்க தேவியும் அதிகாலையிலேயே எழுந்து டீ போட்டுக் கொடுக்கிறாள். சிறிது நேரத்திலேயே கிளம்பி விடுகிறான். காலையிலேயே அனைத்து வீட்டு வேலைகளையும் முடித்து வைத்து விட்டு சிறிது நேரம் ஓய்வு எடுக்கலாம் என்று சொல்லி உறங்கச் செல்கிறாள். காலையில் எழுந்ததும் லக்ஷ்மியும், கவிதாவும், தேவி அதிகாலையில் எழுந்துகொள்ளாமல் உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறாள் என நினைத்து கொண்டு அவர்கள் இருவரும் தேவியை...

அடுத்த நாள் காலை எப்பொழுதும் போல குழந்தையை பார்த்து வருகிறான். அப்போது மருத்துவர்கள் தேவியையும், குழந்தையையும் பரிசோதித்து விட்டு இருவருமே நலமாக இருக்கிறீர்கள் அதனால் இன்று மாலையே வீட்டிற்கு செல்லலாம். நான் கொடுக்கும் சத்து மாத்திரைகளை மட்டும் மூன்று மாதம் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று தேவிக்கு மருத்துவர் சொல்கிறார். இன்று ஒரு நாள் மட்டும் கடைக்கு போகாமல் தன் குழந்தையோடு அந்நாளை கழிக்க வேண்டும் என எண்ணினான். அதன்படி...

மருத்துவமனைக்குள் லக்ஷ்மியும் செழியனும் நுழைய செழியனுக்கு திடீர் யோசனை "அம்மா நீ இங்கேயே காத்திரு நான் குழந்தைக்கு தேவையான பொருட்களை வாங்கி வருகிறேன்" என்று சொல்லி கிளம்புகிறான். அதற்குள் லட்சுமி அங்குள்ள செவிலியரை விசாரித்து தேவி இருக்கும் அறையை நோக்கி செல்கிறாள். உள்ளே சென்றதும் தேவி உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறாள் தொட்டிலில் உள்ள குழந்தையை பார்த்து " பெண்ணா ...பையனா இருந்தா நல்லா இருக்கும்" என தனக்குள்ளேயே பேசிக் கொண்டிருக்கிறாள். இது...

இப்படியே சில நாட்கள் நகர்கிறது. கவிதாவின் இரு பிள்ளைகள் படிப்பில் நாட்டம் இல்லாததால் பள்ளியை விட்டு நிறுத்தி விடுகிறாள். இளைய மகள் ராதாவை தனது தாய் வீட்டில் வீட்டு வேலைகளை செய்ய விட்டு விடுகிறாள். இளைய மகனை அவர்களது கடையில் வேலைக்கு உதவியாக வைத்து விடுகிறாள். இவளும் வீட்டை காலி செய்து தனது தாய் வீட்டிலேயே வந்து தங்குகிறாள். ராதா தனது பாட்டிக்கு துணையாக எல்லா வீட்டு வேலைகளையும் செய்தாள்....

வீட்டிற்கு சென்றதும் மன வருத்தத்தில் இருந்த தேவிக்கு தாய் சாந்தி ஆறுதல் கூறினாள். குடும்பம் என்றால் ஆயிரம் பிரச்சினைகள் இருக்கத்தான் செய்யும் அதையெல்லாம் அனுசரித்துப் போக வேண்டும். "கவலைப்படாதே! தேவி இதுவும் சரியாகும்." "எப்படிமா இது சரியாகும். நீயே சொல்???" வீட்டில் ஒருவராவது எனக்கு ஆதரவாக பேசினால் பரவாயில்லை. ஆனால் என் கணவரே எனக்கு எதிராக பேசுகிறார் . எப்படி சரியாகும் என்று நான் நினைக்க, "முதலில் ஒன்றை புரிந்து...

கோபத்தோடு கிளம்பிய தேவி தன் மாமியார் வீட்டுக்குள் நுழைகிறாள். கோபத்தோடு "அத்தை...........அத்தை..........." சத்தமாக கூப்பிடுகிறாள். குரல் கேட்டதும் சமையலறையிலிருந்து வெளியே வருகிற லட்சுமி தன் மகள் வீட்டுக்குள் இருப்பதை அறிந்து வார்த்தைகளை பார்த்து பேசுகிறாள். "என்ன தேவி இப்படி வந்து இருக்க?????" "இல்ல அத்தை நீங்கள் பண்றது எதுவும் சரியில்லை...." "ஏன் நான் என்ன பண்ண????" "ஊரில் உள்ள இடத்தை விற்ற விஷயம் எனக்குத் தெரியாது, கவிதா சித்தி மகள்...